برای توسعهی اکوسیستم استارتاپی صنعت نفت و گاز در بخش خصوصی، قدم اول تحلیل و بررسی ویژگیها و مؤلفههای این صنعت در کشور و تلاش برای شناسایی خصوصیات کسبوکارهای نوپای مرتبط با این حوزه است.
بر این اساس، بازرترین ویژگی کسبوکارهای کوچک و متوسط حوزهی انرژی کشور ما، لزوم فعالیت بر مبنای مدل B2B است. این بدان معنی است که مشتریان آنها مصرفکنندگان نهایی و افراد عادی جامعه نیستند؛ بلکه شرکتهای بزرگ صنعت انرژی کشور مشتریان این کسبوکارهای کوچک خواهند بود. در نتیجه، اگر یک کسبوکار بتواند با راهکارهای نوآورانه یکی از نیازهای یک شرکت بزرگ را مرتفع کند، یک بازار فروش تضمینشده پیش روی خود خواهد داشت.
بدین ترتیب، برای توسعهی کسبوکارهای نوپای حوزهی انرژی اولاً باید سازوکاری برای شناسایی و احصا نیازهای شرکتهای بزرگ وجود داشته باشد و ثانیاً باید فرآیندی برای ارائهی این نیازها به معرض دید کارآفرینان خلاق و توانمند و همچنین حمایت از آنها طراحی شود. راهاندازی مرکز نوآوری انرژیک با هدف تمرکزبخشی و ساماندهی به این سازوکارها و فرآیندها انجام شده است.
حال اگر بخواهیم یک اکوسیستم استارتای مبتنی بر استارتاپهای B2B را توسعه بدهیم، قدم اول را باید از فراهم کردن شرایط مساعد برای شروع گفتگو و مفاهمه بین شرکتهای بزرگ صنعت و جامعهی کارآفرینی نوآورانه برداریم. تنها در چنین شرایطی است که دو طرف از نیازهای واقعی و سطح توانمندی همدیگر اطلاع پیدا میکنند و میتوانند راههای خلق ارزش متقابل را جستجو کنند.
آپادانا ونچرز بر اساس همین تحلیل، مرکز نوآوری انرژیک را در ساختمان دانشکدهی مهندسی نفت دانشگاه امیرکبیر راهاندازی کرده است. فضاهای این مرکز به استقرار کارآفرینان، شرکتهای نوآور و دانشبنیان و همچنین نمایندگان شرکتهای بزرگ حوزهی نفت و گاز کشور اختصاص مییابد.
در طراحی مفهومی مرکز انرژیک، که طراحی داخلی و معماری فضا هم بر اساس آن انجام شده، این ضرورتها مد نظر قرار گرفته است که در انرژیک، شرکتهای بزرگ حوزهی انرژی نیازها و مسألههای خود را طرح میکنند، و سپس کارآفرینان و شرکتهای توانمند فرصت دارند تا راهحلهایی را برای این مسائل پیشنهاد و توسعه بدهند و در صورت موفقیت، میتوانند با شرکتهای بزرگ برای تست و فروش راهحلهای خود مذاکره کنند.
